Yazı: Fatih Yiğit
Fotoğraflar: Burcu Orhon
Akbank 19. Caz Festivali'nin açılış konseri Yunanlı piyanist Vassilis Tsabropoulos’un Ayairini' de ki muhteşem müzik ziyafetiyle başladı. Konser başlangıcından sonuna kadar çok samimi ve içtendi. Vassilis kasik müzik bilgisini Akdeniz sıcaklığı ile Caz’ın geniş armonikası içerisinde ele alarak seyirciyi hafızalardan kolay kolay silinmiyecek bir gece yaşattı. Bir izleyici olarak konseri izlerken İstanbul gibi metropol bir kentin getirmiş olduğu kargaşa ve stres’den uzaklaşıp Vassilis’in piyanosundan dökülen melodilerle müziğin huzurunu yaşadım.
Kuzey cazının en önemli elektro caz gitaristi büyük usta Terje Rypdal 16 Ekim Cuma akşamı, izleyicileri müziğin uçlarında elektro gitarıyla derin bir yolculuğa çıkardı. Sağlık problemlerinden dolayı konser boyunca birkaç aksilik yaşasa da ustalığını kullanarak seyirciye fark ettirmeden konsere devam edebildi. Konser boyunca belki de elektro gitardan daha önce hiç duymadığım sesleri duydum. Usta solo atarken bazen David Gilmour solo atarmış gibi hissettim kendimi. Bir bakıma Rock müziğinin kuzeyin soğukluğunda yoğrulup cazın içinde ince ince işlenmesini keyif alarak izleme olağnana sahip oldum.
23 Ekim Cuma günü izleyen herkes gibi bende Joe Lovano ve ekibinden oldukça memnun ayrıldım. Gerek Joe Lovano’nun gerek gruptaki diğer müzisyenlerin ayrı ayrı viritöüzlükleri konsere ayrı bir hava kattı. Joe lovano seyirciyle kurduğu sıcak temasta herkesi çok mutlu etti. Her şarkıda ayrı bir heyacan ayrı bir keyif duydum. Bascı Esperanza Spalding konser boyunca yaptığı doğaçlamalarla şimdiden gelecekte caz müziği için vazgeçilmecek bir sanatçı olduğunu kanıtladı. İki davulcu Francisco Mela ve Otis Brown konser boyunca yaptıkları solo ve ataklarla davulun caz müziği içerisindeki önemini bir kez daha anlamamıza neden oldular. Konser boyunca belki de en sesiz kalan enstürüman piyano gibi gözükse de piyanist James Weidman yerinde göstermiş olduğu küçük sololarla yüreğimize işlemeyi başardı. Joe Laovano ve ekibi konser sonunda ayakta alkışlandı, bis parçasınıysa John Coltrane’den seçmesi izleyici için büyük bir jest oldu. Akbank 19. Caz Festivalinin bu konseri izlediğim bunca konser içinde özel bir yere sahip oldu.
Akbank19. Caz festivalinin en renkli konuklarından bir tanesi de doğunun incisi Niyaz grubuydu. Yalnız bir eleştiriyi hemen söylemem gerekir ki, konser mekanı Ghetto, Niyaz grubuna yakışmamıştı. Hint ve Arap ezgilerini elektironik müzikle harmanlayıp üzerine Azam Ali’nin büyelici sesi o mistik ortamı konserin her anında yaşatmaları ayrı bir keyif oldu. Grupdaki sanatçıların alçak gönüllülüğü Azam Ali’nin seyirciyle kurduğu iletişim yaşanmaya değerdi. Sonuçta müzik dili, dini ırkı ne olursa olsun insanların bir araya gelip kaynaşmalarını sağlayan önemli bir etken olduğunu bir kez daha gösterdi. Konser sırasında şöyle bir etrafıma baktım ve gerçekten her ülkeden her kesimden insanlar fark ettim. Hepsi de halinden memnun müziğin rahatlatıcı melodilerine kendilerini bırakmışlar tüm karmaşıklıklardan uzaklaşıp rahatlamışlardı...
Akbank 19. Caz festivalinde emeği geçen tüm görevli arkadaşlara bizlere müziğin değişik renklerini sundukları için yürekten teşekkür ederim. Başarılarının her daim sürmesini dilerim nice festivallere dileğiyle...
0 yorum:
Yorum Gönder